ÖLÜMSÜZ AŞK

Bu son şiirlerim sana yazdığım
Senden ayrı kaldığım son gün son akşam
Aşkların içindeyim ve senin içindeyim
Dışındayım zamanın zamanın dışındayım

Öpüşlerinle sarhoşum o küçük ağzının
Kayboldum kenarlarında lal dudaklarının
Hem gece hem gündüz seni andım
Haberlerini bekledim durdum hep senin

Seni yazdım seni çizdim seni yordum hep ben
Seni sevdim seni öptüm seni sayıkladım hep ben
Dersim olurdu aşkım ve sen benim dersim
Seni içimde tuttum senin içinde kayboldum ben

Sen som aşk som sevgi som güzelliksin
Sen yeryüzünde benim için teksin
Ben seninle buldum yaşama sevincini
Seninle kurtuluyorum dertlerden

Seni kucağıma alıyorum çoğalıyorsun
Öpüşlere boğuyorum seni kayboluyorsun
Öpücüklerinle bana hayat veriyorsun
Öpüşlerinle ölüleri diriltiyorsun

Şehrin ışıkları baştanbaşa sarıyor beni
Şehrin ışıkları aydınlatıyor ruhumu
Kayboluyoruz bu ışıklar şehrayininde
Biz imkansız aşkın sularındayız

Biz karşılıksız aşkın ufuklarında
Vuslata kanıyoruz düşlerimizde
Kayboluyoruz şehrin ışıklarında
Vuslata kanıyoruz biz bu aşkta

Sen özge bir ruhsun bana ayrılmış
Açmışsın kollarını onulmazlıkla
Kucaklıyorum seni büyük bir aşkla
Öpüşlere boğuyorum seni kimseye aldırmadan

Duyuyorum yeniden gençliğini
Ve güzelliğini ruhunun ve bedeninin
Ben sende hayat buluyorum yeniden
Sen som güzelliksin som hayat

Bu imkansız bir aşktır biliyorum
Ama hayallerime gem vuramıyorum
Ruhum galeyana gelmiş durduramıyorum
İtiraf ediyorum işte seni seviyorum

Saçlarını okşuyorum o uzun lepiska saçlarını
Gece gündüz durmadan taradığın o sırma saçlarını
Biliyorum okşanmak istiyorsun okşanmak istiyor saçların
Ben de gözlerimle öpüşlere boğuyorum onları
Bakışlarımla okşuyorum

Ellerime yasak var biliyorum
Ama duygularıma yasak koyamayacaksın
Bu aşka engel olamayacaksın
Seviyorum işte seviyorum ben
Beni kınayamayacaksın



AHMET KEMAL