Anla sevgili
Umutsuzlar sokağı değil ki
Benim dolandığım yer
Bir çıkış arıyorum
Gelecek yarınlara
Senin gözlerinde yitirdiğim
Bakışlarımı arıyorum
Kim bilir
Biliyor musun
Benim hiç sevgilim olmadı
Senden önce
Tutamadım hiç, elimi tutan eli
Korktum belkide
O zamanlar bilmezdim
Yüreğimi yakanın aşk olduğunu
Hep seni görmek
Hep seninle olmaktı muradım
Geceleri uyku tutmazdı
Kapasam da gözlerimi
Tuhaf bir duygu kaplardı içimi
Bilemediğim
Şimdi anlıyorum
Göz bebeklerindeki gülüşün
Aşk olduğunu

Dinle sevdalım
Bir hazin bülbül sesisidir
Şimdi uykumu bölen
Yıldızlar göz kırpmaz oldu
Işıklarıyla
Şebnemler inmiyor seherde
Gül yaprağına
Hep
Hasret şarkıları dolanır
Şu dilimin ucunda
Akşam safasının kokusunu
Getirmiyor rüzgarlar
Yâr, yâr
Senin içli sözlerin, bilsen nasıl yaralar
Bırakmaz ki peşimi, o güzel hatıralar
Seni kaybettiğim bu kentin
Şu deli dolu sokaklarında
Kimbilir
Belki yine rastlarım
Tesadüf bu ya
Ne sen unutabilirsin beni
Ne de seni ben
Gel diyorum güzelim
Pişman değilsen

Duyuyormusun sevgili
Siren seslerini
Belkide biri daha
Veda etti hayata
Sabah ezanlarıyla uyanırım
Her sabah
Bu koca kent
Yeni bir güne başlarken
Güneş doğuma hazırlanır ufukta
Aklım da sen
Gözümde nem
Bakıyorken ufuğa
Martı sesleri karışır
Vapur seslerine boğazda
Yeni bir başlangıç
Mümkün mü sanırsın
Yaşanmış
Dünlerim varken
Esrik
Bir duygunun pençesin de ben
Seni arıyorm
Yine bu kentte

Neylersin
Bu gönle yerleşmişsin bir kez
Yüreğim seni ister, dillerim seni söyleşir

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ