İNSANOĞLUNA

Yaşanılan bir şey var bunu bilemezsin
Ömrün kurumuş bir ağaç misali sararmış bir yaprak gibi
Yok olup gider anlayamazsın
Çünkü sen hayatın en uç noktasındasın
Kaçacak bir yer ararsın ama bulamazsın
Kağıt altında gizlenirsin
Sonra yağmur yağar ıslanırsın
Sessiz sokaklarda volta atarsın
Kendini atarsın yokluğa ve boşluğa
Savurursun sesiz ıssız karanlık yollara
Bırakırsın kendini hüzünlü bulutlara
Sonra kendini ararsın bulamazsın
Çünkü sen hayatın en uç noktasındasın
Yaşadıklarında en ufak bir kaygı olmamalı yaptıklarından zevk almalısın
Yapmadıklarını yapmalısın bilmediklerini bilmelisin ve sevmediklerini sevmelisin
Yaşadığın yaşam bunları ister senden
Mermi gibi namludan fırlamayı bilmelisin
Bir kuş gibi uçmalısın diyardan diyara
Güneşi düşün nasıl ısıtır nasıl aydınlatır günü
Karanlığı düşün esir almak ister geceyi ama ay aman vermez
Işıdıkça ışır esir etmez geceyi karanlığa
Düşlerinde düşünü kavganda kavgayı yaşamda yaşamı
Görmelisin bilmelisin anlamalısın
YAŞAMIN EN UÇ NOKTASINDA OLSAN BİLE

Serkan YETGİN