Çarmıha gerilmiş zamanın çarkı,
Maziye dalanlar hayal kuruyor.
Onunda katilden yoktu bir farkı,
Cehennem nârına yanıp duruyor,

Bütün ümitleri yıkıp, yok etti,
Durmayı bilmedi, çok hızlı gitti,
Ömürleri yedi, kendide bitti,
Zamanın sarkacı tik, tak vuruyor.

Kuruyan ağaçlar vermiyor sürgün,
Senin de ecelin gelecek bir gün,
Bitecek devranın, düşecek süngün,
Bunun sebebini herkes soruyor.

Göğe çekilenler, yere inecek,
Yakıcı güneşin harı sönecek,
Dağlar ufalacak, çöle dönecek,
Karmaşık konular beyni yoruyor.

Nefsin ve şeytanın esiri olan,
Bütün kâinatı ediyor talan,
Dillerden düşmüyor küfür ve yalan,
Kimse görmese de, Allah görüyor.

Allah’ın mülkünde bitmiyor savaş,
İnsanlık tükendi bak yavaş, yavaş,
Eğer başımıza yağmıyorsa taş,
Rabbim, rahmetiyle bizi koruyor.

Harcanan zamanlar ömürden gitti,
Rızıklar yenildi, saatler bitti,
Nefesler tükendi, vadeler yetti,
Kader ağlarını bir, bir örüyor.


Sabri Koca