Bismillah
....

İmge, çağrışım ve sezgilerin hayranlık uyandıran görkemi şair raconunu diğer raconlardan farklı kiĺmaya devam ediyor yine.

Belli ki üşümüş kelimeler
Belli ki içi yanıyor şiirin..

Kelimeler birbirine sokulmuş tıknefes.Bir işaret fişeği saplar gibi, bir amber kokusu bekler gibi.

Mevsimlerin soğuğu üşütür de acılardan dolayı üşüyen insan daha çok incinmişlikle üşürmüş.

Şiirin harcı, güneş bahçelerindeki çiçek tozlarından oluşmuş o sıcacık, rengarenk baharları düşler gibi.

Gökkuşağının her rengine bir yokluk yamalar gibi

Yalnızlığa soklulu karanlıklarda , kirpik uçlarında asılı duran salkım salkım özlemlerle bir dost, bir kalender el ışığı düşler gibi..

Parantez içinde şiir
Tırnak içinde aşk acısı..

Şiir, pembe yanaklı gürbüz bir çocukla hasbihal ediyor sanki.Herkesini içinde bir yerlerde en çok da şiirde, hiç büyümek istemiyor o çocuk.

Şiir ki, sıkı bir duygunun ağdasız en saf en yalın hâliyle eserine güzellik bahşediyor.Özünü çok fazla zorlamadan o güzelliği finale kadar koruyor.

Ki böylece şiir, şairine içten bir bağlılıkla yol arkadaşlığı ederek asla çıkmaza sokmuyor, gerçeğe ulaştırıyor.Yani şiir türlü türlü doğrultular içinde tatmin ediyor, haz veriyor.

Tesbih şairin şiirlerindeki en belirgin özellik, sözcüklerin zengin bir kaynaktan besleniyor olması.En ince ayrıntılara kadar, hep en iyisine odaklanıyor olması.

Elbette kıskanılıyor :)

Şairin yürek sesini düşündürüce kılan,
Okunur kılan her ne ise işte burada..

Ama üşümek yok hemi
Sadece şiirde..


Tebessümle hep.






-Ramazan Boran tarafından 5/29/2021 1:19:59 PM zamanında düzenlenmiştir.

Çünkü ağlayarak çoğalıyorlar ve ağlayarak gidiyorlar …

Şiiri ağlatmışsın

Sevgimle

Sızlayan yaralarından öperim seni güzel yüreklim.