Yitirilmiş uykuların harmanlarına yatırıyorum seni
Bir kaşık özlem, bölüşülmüş öykülerin çatısındayız
Arala hayallerimin uçkurunu, sesini nefesime ver
Susturulamayan çığlıklar ülkesinde bize yanalım
Ölümlerin küresinde, küflerimi aralasın parmakların.

Zaman dalıp gidiyor ince kırmızı çizgilere
Ve ben aşkı yudumluyorum dudaklarından
Sevince çukurlaşan yanaklarında kalıyorum
Sen gamze diyorsun ben aşkı tadıyorum
Bu kaçıncı seviş, kaçıncı yudum terim oluyorsun
Boncuk boncuk gelişlerle sana diziliyorum
Uzaktan öptükçe, sen beni öldürüyorsun.

Mayınlarla çevrili isyanımın penceresini ört haydi
Bütün anlamsızlıklara çizgiler çekelim bir çırpıda
Kapat hüznün musluklarını, aşalım bütün tuzakları
Güneşli bir temmuzun düğmelerini çözelim aşkla
Aşk fışkıran leylim dağlarda yarık tabanlarımı okşa.

Çıralı dudaklarının zemherilerinde türküm ol oy
Tutulsun nutkum, dudaklarınla bileklerimi ov
Aldırma çığlıklarıma, er şafaklarda beni soy
Bağrımdaki alev ol, ruhumdaki ateş olsun kor
Doludizgin bir sarılışın çapraz sancılarıyla yor.

Tutuldu nutkum, dudağının ülkesinde yandım
Zincirli ayaklarımı çözerek beni benden aldın
İki tel saçına ölümsüz düşlerimi sardım
Atıldık aşkın çağlayanlarına, tutkuyla yıkandık
Aktık birbirimizin içine, bir ömür aşkla kaldık.

Sevişmelerle coşan en deli nehre yataktık
Bağrımızdaki istikametlerde doğan şafaktık
Dilim dilim sevda, sabırlı bir aşk tufanıydık
Kimi keşfedilmemiş yıldız, kimi cazibeli ay’dık
Avutulmamış yüreklerin huysuz dadılarıydık.

Kopsun yeniden düğmen, kelebek olup konayım bedenine
Kederli şarkıların nehirleriyle döküleyim defalarca tenine
Es içime, salla şehirlerimi, yağmurlarla dökül yar üzerime
İniltilerinle kucakla, sıcaklığının iklimleriyle dol yüreğime
‘Pişmanlığım sensizlikse, senliyken her şey coşkum olur yar’
İliklerime kadar işleyen aşkınla, kadın okşayışlarınla beni sar…

Selahattin Yetgin