Her şeyin; bir ilki (orjinali) vardır. Arkadan gelenler ise tekrardır. Orijinal kıymetli, tekrarlar ise sıradan ve değersizdir.
Değerli ile değersizi akıllı bir baş ayırır. Akılsız başın ise; işi karışıktır ve “başı, sefa ve sonu cefa”dır. Yine de uyanmayan; YA NASİPSİZ ‘dir, ya da; doğuştan saf veya aptaldır.
İşte sizlere, bir değeri olan “İLK’LERDEN, KÜÇÜK BİR İLKLER DEMETİ” sunuyorum...

İ L K Y A R A T I L A N L A R

ŞİİR NO: 09 25-EKİM-2008

İlk yaratılan, kalem!..
Kalemden, akar.. âlem!..
Tüm kâinat’ı, sarar,
Hz. Fazreti, Fahriâlem

İlk yaratılan, ZIT’lar,
Zıt’tan, olur atomlar... .
Sırayla oluşurlar,
Atom’dan.. kâinatlar...

İlk yaratılan, ADEM; ,
O’dan yayıldı, kadem.
Soyumuzu türetti,
Hazreti HAVVA Annem...

İlk yaratılan, akıl,
Akılla olur, nakil.
Akıl olmasa idi,
Akletmemiz.. ne kabil!..

İlk yaratılan, ebed!
Ebed’den, gelir RAHMET
Yaratılışın başı,
O’dur, “NUR-U MUHAMMED...”

İlk yaratılan, İBLİS,
Seçtiği görevi, pis.
Ruh’lara, hükmedemez,
Oynaşı olur, nefis..

İlk yaratılan, çocuk,
Habil’in, huyu bozuk.
Şeytan, iş başı yaptı,
Kabil’e, oldu yazık..
8-MART-2008 SAAT:22:45 Konak-İZMİR.