Toprak damlarındı, senin mekanın,
Loğ şişin ile silindir taşın,
Yağmurlar, çamurlar olmuş kardaşın,
Çaresizlik adı, sensin loğ taşı.

Kışın yağmur, karlar gökten yağınca,
Kerandan, martaktan damcı gelince,
Ağaç merdivenden dama çıkınca,
Umudum, medetim, sensin loğ aşı.

Tuz ile samanı karar dururduk,
Damın her yerine serper dururduk,
Sabırla elinden çeker dururduk,
Kışı sağlık atlat, sensin loğ taşı.

Yaz, bahar ayları işin bitmedi,
Hava kurak, toprak çatlak, yetmedi,
Dam üstünde yaban otlar bitmedi,
Dört mevsimde yaren, sensin loğ taşı.

Bir sabah, bir akşam sallanıp durdun,
Nesilden nesile aktarıp durdun,
Damlarda en güzel seyrine durdun,
Yokluk, varlık adı, sensin loğ taşı.

Yağmurlar yağınca gelirdin dile,
Salınıp duruşun hep ahenk ile,
Dururdu seninle, damcılı çile,
Yüreklerde sevinç, sensin loğ taşı.
"
Bilirim, bin yıllık mazi geçmişten,
Nice nasırlı el, tutmuş elinden,
Sırdaş olmuş gönül, almış telinden,
Dilimde türküler, sensin loğ taşı.

Bazen harman yeri düzelttin durdun,
Ağırlık, yorgunluk, siteme durdun,
Buğday, başaklara selama durdun,
Gam üstünde dengem, sensin loğ taşı.

Birgül OTLU 25.05.2021 Ahlat Bitlis