Seni af edermiyim bilmiyorum
Tepemde gök yüzü
Ayaklarımın altında
Toprak oldun
Zalım dünya
Gókyüzü oldun tepemde
Bazen yakıcı kavurucu güneşin
Bazen mermi gibi dolu
Bazen iliklerime kadar ıslatan yağmur
Bazen kar oldun aklara bürúdün hayatımı
Bazen fırtına figan
Bazen gökten taş
Hiç dertten kurtulamayan baş oldun
Güneşin yaktı kavurdu
Bazen de kemiklerime kadar ısıttın
Alev alev yaktığın da oldu
Merhametle sarılışında oldu
Sel oldun taşıtın yıktın bendimi
Hayallerimi çocukluğumu
Boğarak öldürdün
Bazen bir tohuma hayat verdin
Gülü dikenine kavuşturdun
Bazen de bin bir nimete nefes oldun
Aldığım nefese kan oldun yudum yudum içtim seni
Bazen kirli tenime ilaç bazen kuruyan dudağıma derman oldun
Ne oldu ne bitti yağdin üzerine mermi gibi
Kâh dert oldun yağdın başına
Kâh çile oldun doldun bedenine
Sonra daha sonra
Toprak oldun ayaklarımın altında
Bazen taş kaya
Bazen toz duman çamur bataklık
En acısı da
Sevdiklerimi koynuna aldın
Seni avuçlarım tırnaklarimla kaza kaza
Yoğurdun seni bedenimden bir parça gibi
Harmanladim özümü seninle birlikte
En çokta bana koyan yanın
Sana emanet ettiğin sevdiklerimi
Yok edip toprağa çevirmen di
Bazen duvar oldun sırtımı dayadigim
Bazen dam oldun
Gökten yağan cilelere engel
Bazen bir canı alirken bin cana zemin oldun
Naralarim sana çarparak kulak zarlarini deldi
Sana sarıldım senin üzerine uzanıp uyudum
Bazen bir deli mermi beni sana emanet etti
Aç koynunu ey karanlik toprak
Gökten bir hediye alamadım
Belki senden alırım
Harmanladim gök yüzünü ve seni
Karıştırdım su ile toprağı
Nefesini harmanladim Toprak ile
Ve bilinmeyen mekandaki mezarıma
Diktim yeniden adsız bir taş
Hiç gülmedi ki omuzumun üstünde tasidigim bu baş
Gökle toprak arasında sıkışıp kaldım
Oysa gökten geleni topraktan geleni
Daha doğmadan kabull etmişim
Ne gök yuzunden gelenlere
Nede topraktan gelenlere
Gayri olmaz itiraz
Bir seruvendir aldığım nefes
Hak yolunda hak, batil yolunda batıl
Düşün ve dön dur hangi yana dönersen dön
İkisi arasında sıkışıp kalacaksın
Gökten gelene eyvallah
Yerde bulduğumuzua eyvallah
Yagmur yağdı mezarım ıslandı
Mezarım islandikca ben harmanlandim
Çamur olup yeniden canlandim
Bir tohum, bir yağmur,bir toprak
Ve gerisin gerisine bir nefes
Üryan yanımı edep yanını örter
Yağmurla harmanlanmış toprak
Ve sona varış noktası
Ya ateşten bir çukur
Yada
Cennet bağından bir köşe
Yaşandı bitti.
Nefes tükendi yüz toprak yürek toprak
El ayak toprak
Baki kalan kemik yığını
Ve hakka yürüyen
Asıl ruhum...