Yalnızlar rıhtımındayım yine bu akşam
Üşüyorum,
Kavruk terler yuvarlanırken sırtımdan
Sol yanımdaki amansız yangın
Harlanıyor için için
Soluk aldırmıyor geceler, titriyorum
Yorgunluk desem değil, zaten unuttum uykuyu
Bezginlik hiç değil, ölesiye direniyor yüreğim,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.

Dile kolay,
Tam yarım asır kopmuş yaşamımdan
Ne birkaç kelime anlatır, ne birkaç gün
Yaşanılmaz, dayanılmaz, zor mu zor
Bir acı gerçek var ki sormayın
Yakıyor yüreğimi için için
Yalnızlıkla her zaman barışığım
Hep kol kolayım kalabalığın ortasında,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.


Mücadele çarkım dönüyor
Acımasızca, biteviye
Koşturma, didinme, yırtınma gün boyu
Azılı boğuşmaların kavgasından galip çıkmışım
Sıkıntım yok buralarda
Sürüp gidiyor yaşam, akıyor
Ama o ıssız geceler, içimde kopan fırtınalar
Gözyaşlarımın sesini duyuyorum
Karanlığın sessizliğinde,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.


Sımsıkı asılmışsam yaşama, suç mudur?
Alt etmişsem karaları
Yenmişsem zorlukları tek tek
Nedendir Allah’ım?
Sırtımda tonlarca yük, onlarca insan
Kabul ediyorum, insancılım
Lakin ben de etten, kemikten değil miyim?
Yıkılmaz sanırlar, sanki çelikten örülmüşüm,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.

Direndikçe daha bezginim bu aralar
Yoruldukça gömülüyorum içime
Yalnızlığım çekti sonunda isyan bayrağını
Söyleniyor beynime
Hiç mi acımazsın diyerek
Yapamıyorum, bırakamıyorum beni bana
Çok korkuyorum düşkünce sürünmekten,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.

Ne çocuklar, ne dostlar,
Kâr etmiyor ne de sevgili
Bir yere kadar hepsi, ötesi yok
Anlatsan dinlemez, dinlese çözemezler
Bilinmez mi ne menem duygudur yalnızlık
Kilitleyip hayata
Kapatmış etrafa yüreğimi
Hüznümün ırmağı içime akıyor acımasızca,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.


Yalnızlık ah o yalnızlık
Tarifsiz, elemli dertler yumağı
Bilmedikçe, yaşamadıkça
Görmedikçe ne dense boş
Çöktüğüm koltuğun dili olsa da
Anlatsa yaşadıklarımı
Saatler boyu, boş nazarlarla nasıl baktığımı
Ruhumun ne denli azap çektiğini
Gecenin kuytusunda
Nedensiz, kim için olduğunu bilemeden,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.


Buruktur yalnızlığım
Itırlı ve yakıcıdır hüzünlerim
Keyif vermeyen şarkının nağmesi gibi gürültülü
İçimdeki sessizlik bağırıyor ötelerde
Yüreğim titriyor korkulu yalnızlıklardan
Hicranımın kanıyla bulanıyor hayallerim
Bedenim ve ellerim yapayalnız, geleceğim bomboş,

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.


Yalnızlar rıhtımındayım, uzun yıllardır
Hüzzam şarkının nağmesine demirledim sevdamı
Zincire vurdum kör hayallerimi
Umutsuzca, sonsuza dek.

Yalnızlar rıhtımındayım yine, efkârlıyım bu akşam.

(22.11.2005)

Burhanettin Akdağ