0
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
450
Okunma
Mazideki hâlinle beyaz bir tül gibiydin
Bir Sonbahar rüzgârı kırıp geçti dalını
Tomurcuğun ucunda saklı ak gül gibiydin
Hoyrat eller kopardı, filizlenen dalını
Batan güneş misali gölgeler yuttu seni
Her dem ışık saçan, o çehren kaybolup yitti
Şafaklarca bekledim bir gün geri gelmeni
Beklemekten yoruldum, tüm ümitlerim bitti
Yağmur önce, kaşını kirpiğini ıslatır,
İlk, teninin kokusu ulaşırdı toprağa
Nefesini, rengini hepsini bir bir taşır,
Al rengini güllere, yeşilini yaprağa
Şimdi dalda ne yeşil, ne güllerde al kaldı
Akan sular kurudu, ne bet var ne bereket
Lale, sümbül sarardı, çiçekler bir bir soldu
Ya şehrime geri dön, ya bu diyârı terk et
İbrahim Taşdemir
5.0
100% (1)