Hay aklını seveyim.
Aynı topraktan besleniyoruz
Aynı havayı soluyoruz
Aynı sudan içiyoruz
Aynı gökyüzünün şemsiyesi altındayız.
Evrenden bakınca nokta kadar bir dünyada yaşıyoruz.
Dünyadan bakınca bir atom kadar bile değiliz.
Gel gördü afra tafralar ile gün geçirip ömür denen yere zam akıtıyoruz.
Aha da zaman tükendi
Hay aklını seveyim
Peki nereye gömecekler beni?
Ademim dedim ya canım çamurdan yaratılmıştık ya..
Sende altından, gümüşten, pırlantadan. İpekten değilsin ya..
Gittiğim toprağa geleceğini unutma..
Hay aklını seveyim
Araban ile gelemezsin
Evin ile gelemezsin
Altınları ile seni gömseler vallah senden türeyenler soyar mezarın.
Hay Aklını seveyim
Bak: ben, sen, biz hepimiz ademden geldik ya
Ademin izinden gideceğiz.
Yok ben üstünüm diyorsan,
Hay aklını seveyim
Hadi üstünlüğünü kanıtla.
Mesela yüreğindeki sevginin büyüklüğünü göster babana. Baban nerede?
Hadi,sütü ile beslendiği annene hakkını öde Annen nerede ki?
Mesela evlatlarım var geride diyorsan seni toprağa kim verecek düşmanların değil vallaha. ilk evlatların insanlık namına deyip kabre yerleştirecek, ilk toprağı lapa lapa onlar atacak üzerine..
Cesaretliyim kırarım, dökerim, ezerim, geçerim diyorsan bak diz kapaklarına..!
Yüzündeki çizgilere, sonra göster bakalım ölüm meleğine cesaretini.
Yemezler
Hay aklını seveyim
Yedirebilirsin dostlarına, evlatlarına yalanı dolanı.
Ama maske düşecek..
Gerçek ben ile gerçek sen gerçek sizler aynı yerde buluşacağız.
Kimimiz korkudan gözleri yerinden fırlayacak
Kimimiz yerinden kımıldayamayacak
Kimi geri dönmek isteyecek ama hayat bir kere geriye dönüş yok.
ha bir de tabi sevinenler olacak
kim bu sevinenler?
Sahi kim bunlar?
Hay,aklını seveyim bilemedin ki...
KALEMİN GÖZ YAŞI
ŞİİR Kamil Üci