1
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
575
Okunma
Ateş yakar ancak düştüğü yeri,
Acılar gözyaşın olup süzülür.
Bakışlarındaki elem, kederi,
Sanma ki başkası anlar, üzülür.
Alnına yazılan kötü kaderi,
Değiştirmek için kuvvetin mi var?
Kader mahkûmusun o günden beri,
Ne kadar haykırsan sesin kim duyar?
Yalnızlık arkadaş, geceler sırdaş,
Derdini dinleyen başka kimin var?
Acıyla inledin, döktün kanlı yaş,
Hâlini gelip de sordu mu o yâr?
Avare dediler, mecnun dediler,
Çektiğin acıyı hiç bilmediler
Tek başına kaldın hayat yolunda,
Kader mahkûmuydun, güldürmediler…
09.01.2021
Erman Ulusoy/ Kırklareli
5.0
100% (2)
Cevap Yaz