Bir vardın bir yoktun
Masalın içinde kurumuş bir gül idin
Koklamak için girdim kitaba

Şafak çıkrığının kendirini kesti jilet atan sözlerin
Kuyunun dibinde kaldı bir kova umut güneşim

Baharın gırtlağına yapıştı karanlığın eli

Giderken elime tutuşturduğun siyah ilhamla
Geceye yıldızlı şiirler kazıdım

Donkişotluğa soyunmuş bir kış oturdu aramıza

Gittiğinden beri
Cüce aynasının önündeki bardağa koydum
Hem köklendi hem büyüdü hüznün

İnan ki ne domateslere ben düştü
Nede çiçek açtı yüzüm

Hadi sıcak bir kartopu at şubatın sırtına
Yada
İçimde boğulan çiçeklere
çam sakızı çoban armağanı bir nefes cemre getir

Okyanusta boğulacak bekleyişime
Ada olsun ayak seslerin

Ütüyle kırışığını açtığım yağmurlar yıkasın
Sakalı ağarmış umutsuzluğumun yüzünü

Sensiz dinamit lokumuna dönen gözlerimin
Kibrit çöpü kadar gelişin tutuştursun fitilini

Ardı ardına patlasın gülüşlerim

Hadi gel ki gül koksun
Hasretim ersin muradına
Okuyan şiir dostlarım çıksın kerevetine