Duygu yüküm yıktı beni
İçim derki yorma seni
Bu alem boş germe teni
Asla ki yüz verme derde
Güven olmaz fani ferde
Ahkam kesmek sanki yeni
Çürütürler o pak geni
Yer içer uyur aleni


İşi varsa girer kola
Yüze güler işler sola
Ardın sıra vermez mola
Arı da yoktur ki serde
Yüzünü maskeler perde
Ne sağa bakar ne sola
Hiçte girmez ki hak yola
Öz kaypak hayrı yok kula


Hayır hasenat rast gele
Ömür kapılmış bir sele
Akıllanmaz ki hergele
Hiçbir şeyde etmez tesir
Bu hayata olmuş esir
Kibir tavan yapar ele
Dönekte nispet pergele
Benzer akort bozuk tele


Us her an çıkara rehin
El bilmez o sanki kahin
Yol yordama olmuş hain
Kul içinde o bir iblis
Kimse pak değil o halis
Gururdan kopmaz bir şahin
Bir kıvama gelmez tahin
İnsan hali hin oğlu hin


Kindir içinde yoğrulan
İnsan değil ki doğrulan
Selam vermez ki sarılan
Aslı kaybetmiş zamane
Derviş değil bir divane
Hanesi yoktur savrulan
Vahada bile kavrulan
Ekip biçmez ki yorulan
*

Köledir o mal ve mülke
Ne bayrak tanır ne ülke
Kastı var her zaman Türk’e
Batının hep kölesidir
Bizden olmak hilesidir
Her an meyillidir şirke
Döndürür etrafı sirke
Haçlıdır elde ki berke



(05.05.2021) AZAP.. (Kadri Atmaca)