Onbir ayın sultanı, bu mübarek günlerde
Ben maziye daldıķça, kendimden geçiyorum.
Oruç çare olmadı, içimdeki bu derde
Hüzünü kadeh kadeh, içtikçe içiyorum.

Halimi anlatacak, geceler gelse dile
Ben bu ayda mahvettim, kendimi bile bile
Yüreğimin içinde; acı, keder ve çile
Hangisi çok yakarsa, ben onu seçiyorum.


Her sahur yüreğimde, ümitlerim soluyor
Aklıma sen düşünce, elim saçı yoluyor
İmsak ezanı ile, gözüm yaşla doluyor
Oruca niyet edip, yaşları saçıyorum.

Abdest suyuna yaşım, her vakitte karışır
Her secdede birazcık, ruh bedenle barışır
Namazım biter bitmez, derdim dertle yarışır
Ateşlerde yandıkça, kendimden kaçıyorum.


Gönül bu ulvi günde, melek olup uçmuyor
Aklım tutulmuş sanki, doğru yolu seçmiyor
İftarda bir yudum su, boğazımdan geçmiyor
Sayende sigarayla, ben oruç açıyorum.

Terkedipte gittin sen, beni böyle bırakıp
Cehennem ateşinde, şu yüreğimi yakıp
Gelmedin ramazanda, sen bana doğru akıp
Ben çaresiz kendime, kefenler biçiyorum.

Bana zehir eyledin, bu mübarek zamanı
Düşman ettin sen işte, bana bendeki canı
Yaradandan dileğim, feryadımı duymanı
Ellerimi kaldırıp, bağrımı açıyorum.

Erhan DOĞANAY