Ramazan ayı geldi, sardı beni anılar
Sende her an maziye, dala biliyor musun?..
Mutlu etmiyor beni, tuttuğum şu oruçlar
Sen oruçlarından haz, alabiliyor musun?..

Gökten rahmet yağsada, bana azap düşüyor
Yüreğim yangın yeri, ama kalbim üşüyor
İftara tenceremde, hüzün, çile pişiyor
Sen iftarlarda mutlu, olabiliyor musun?..

Taze pide neyime, ekmeğim bayat kuru
Neden terk ettin beni, aklımda hep bu soru
Sigarayla yaparım, ben her gece sahuru
Sen ekmeğin ucunu, bölebiliyor musun?..

Ezan başlar başlamaz, yürek hüzün buluyor
Bir kaşık çorba bana, zehir, zıkkım oluyor
Aklıma sen düşünce, gözüm yaşla doluyor
İftarda sen neşeyle, gülebiliyor musun?..


Artık hatim okumaz, isyanla dolu dilim
Güzel bir dua için, Hak’ka açılmaz elim
Bir nebze huzurum yok, permeperişan halim
Sen biraz olsun huzur, bulabiliyor musun?..

Seccadem serilidir, vakit bekler gözlerim
Tesbihatta bilene, sitem yüklü sözlerim
Teravihi kılamam, tutmuyor ki dizlerim
Söyle sen namazını, kılabiliyor musun?..

Şeytanlar bağlandı da, benim ki bağlanmıyor
Sen olmayınca işte, sensiz de ağlanmıyor
Yanıyor yüreğimde, bir türlü dağlanmıyor
Sen de kor ateşlerle, dolabiliyor musun?..

Gözüm yok bu dünyanın, toprağında, taşında
Sözüm de yok kimsenin, kipriğinde, kaşında
Silemem yaşlarımı, ben sofranın başında
Sen dolan gözlerini, silebiliyor musun?..

Ramazanı, orucu, sahuru, iftarına
Tüm kutsallar mahvoldu, işte senin uğruna
Bu mübarek günleri, zehir ettin sen bana
Sen nasıl bir insansın, bilebiliyor musun?..

Erhan DOĞANAY