BENİM
Dışım tahta içim teneke derler
Gözlerimden yaşlar akmıyor benim Yüzüme bakanlar gecede derler Çileler canımı yakmıyor benim Sanarlar gönlümüz sızlamaz yanmaz Aldanmaz kalbimiz yalana kanmaz Yürüyen ayaklar yanlışa varmaz Her işim doğrudur sanırlar benim Dilimiz sürçmez hep doğru söyler Şehir bize uzak mekandır köyler Uğramaz kapıma çileler dertler Yüreğim acımaz ağlamaz benim Bakanlar bizi hep duygusuz sanır Tanıyanlar yanlış hep eksik tanır Dışardan bakanlar elbet aldanır İçimde volkanlar kaynıyor benim Diyorlar hayatda bir derdin olmaz Gönlünde çiçekler sararıp solmaz Dünya yansa benim bir otum yanmaz Şu yüreğim her gün yanıyor benim Oysaki içimde fırtına boran Bilirmi derdimi hal hatır soran Açların halinden ne bilir doyan Bir dilim ekmeğe koşturan benim Davudum hiç kimse bilmez halinden İnsana hayır mı gelir zalimden Konuşandan değil çekin sakinden Lal olmuş dillerim sanırlar benim |