11
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
664
Okunma
Bir mimoza bahçesi, aşkın rakkasesi gün ışığına duyulan özlemin peçesinde saklı mahremiyet ve uçuşan etekleri mehtabın bazense esen soytarı rüzgârın sinesinde saklı aşkın busesi ne de olsa acıya düşkün şairin cennet bahçesinde ezilen yüreğinde saklı mahcubiyet bir bilinmeze gebe elbet hayat ve kâinat en çok da sessizliğin kehanetinde gölgelerden ibaret bir tenhada kıpraşan o bitimsiz hasret…
Geviş getiren bir gece layığı ile yaşamaksa hayatın gök kubbeden firar etti edecek Zümrüdüanka sedef yalnızlığın mermer mezar başlığı elbet siması yabancı değil hüznün bekası umutla kesişen yolunda her an taşacakmış gibi kabından mevsimin bakir pembesi hala teslimken yağmura günün nezdinde hazır ol’da şair ve kalemin de tebessüm eşliğinde firar etti edecek ruhu…
Kundaklanan bir gülümseme belki de mecazi bir firar:
İsyanın kubbesinde saklı solgun yüzlü rüzgâr
Bir lanetse çemkiren iblisten sıçrayan çamur gibi
Bir sezi ise sevecen yüreğin iksiri
Bir aşksa gardını alacak belki de yalnızlığın bekçisi.
Her büyüyen gün ışığı
Tevazu yüklü gecenin uçuşan dumanı
Renklerin de en asili iken siyahın duvağı
Beyaz bir cennet bahşedilesi
Mazlum ve masum olmanın tek kaidesi
Elbet sessizce yaşamak ve sevmek
Aşkı layığıyla yaşatan bir düş gibi
Kundaklanan mutlulukta saklı yırtık bir resim gibi
Meyledilen umuda
Makberi yüreğin paramparça olsa da.
İçselleşen gökyüzü
Her nokta atışı mevsimin de süre gelen o bitimsiz rahmeti
Bir çiy damlası kadar yalnız ve asi
Bir sağanakta saklı bunca acının da aksi
Elbet sehven ölü bir gün
Varlığı kundaklayan çözülmez o kör düğüm
Şiarı mı ömrün?
Kesif bir sessizliğe tabi
Şiir ve mevsimin feri
Nasıl ki düşkün Rabbine
Bir sekant kadar kısa iken gözyaşı
Rahmeti kucaklayan gönlün tek muradı.
Telaffuz edilesi hiçlik
Tevazu yüklü sessizlik
Sıradan bir ömrün ötesinde saklı varlık
Nasıl ki dokunulmazlığı aşkın sadece Rabbine sadık
Sönmek bilmeyen ateşin kor nefesi.
Zümreler yüklenip de acıları
Sancılanan yeryüzünün solmak bilmeyen niyazı
Bir örtü adeta
Bir örüntü düşen yola
Bir öğreti iken umudun o tok sesi
Hali hazırda uyruğu olmayan bir acı gibi
Beti benzi atan mevsimde saklı
Ağıtların en ağırı
Yükü hafifleten duaların meali
Elbet varmaksa en tepeye
Başlamışken birden saymaya
Sonsuzluğu kucaklamak adına
Sevdikçe seven aciz bir yüreğin hicreti
Yeter ki kabul görsün Mevla’nın katında…
5.0
100% (15)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz