hüzün yağıyor üstümüzden
bahar yağmurları gibi
ağır mı ağır
bir yükün altında kalıyoruz
hangi yol
hangi gidiş kurtaracak bizi
bilmiyoruz

yine de açmış kayısı ağaçları, vişneler
bu rüzgar bu fırtına sizi üşütür
dondurur dedim gözlerimle
düşlerimizi örtsem üstlerine
donmaz mı bilmem
yürüyüp geçiyoruz

masum köpekler yolda
beni bekliyor sanki
küçük köpeğin ayağı kırık
topallıyor
bir şey yapamamanın acısı
yürümemi yavaşlatıyor
köpeğin biri geliyor arkamdan

bizi görmeden yürüyüp geçenler örneğin
yürüyüp geçiyorum
,bir şey yapamamanın utancı içinde
geçip gidiyoruz
bu kayısı çiçeklerini
bu ayağı kırık yavru köpeği
bırakıp

nasıl bir dünyada yaşıyoruz
ayağımızdaki taşı bile atmadan
kör adım atıyoruz yarınlara
güneşimizi örten
bulutlar değin kör
maskesiz, aşısız
öyle bir yerdeyiz ki
üstelik yol gösterenleri
alırız göz altına

yol, iyi kötü
senden geçmek zorundayız!..

09. 04. 2021 / Nazik Gülünay