Sevdalar diyarı, aşkların makamı, sevgilerin dergâhısın sen, eeeyy anadolu,
Aaahh…ne sevdalar, ne aşklar, ne anılar yaşandı sende, sana sormalı onu,
Bazılarında gözyaşı sel oldu mutluluktan, niceleri ise anında, silinip unutuldu,
Sevdaların kimi çok mutlu, kimileri umutlu, kiminin ise, hüsranla bitti hep sonu,
Oysa onlardan beklenen, yalnızca birazcık sevgi, - saygı, huzur ve mutluluktu,
Ne canlar verildi, çok çınarlar devrildi sevdalar uğruna, ancak sen bilirsin bunu,
. . . . ancak sen bilirsin bunu . . . . sen bilirsin bunu . . . . sen bilirsin bunu . . . . !

Kimi zaman, sen öylece onlara bakıp durur, ara sıra sessizce dinlerdin,
Bazen de tebessüm edip, bunların acaba paylaşamadığı, nedir derdin,
Hadi bir oluruna bırakalımda, bakalım deyip, sabırla sonunu beklerdin,
Kimine çokca üzülüp kızardın, kimini ise kendi kendine, taktir ederdin,
Oysa sen bazı sevdaları kalbine gömdün, ama çoğunda ise murada erdin,
Öyle sevdalarla, öyle aşklarda yaşandıki sende, sonra sen bile çözemedin !
. . . .sonra sen bile çözemedin ! sen bile çözemedin ! sen bile çözemedin !

Azıcık bir gülücük, azıcık bir güler yüzdü, O sevgiliden oysa beklenen,
Yalnızca tatlı dil, iki kelimelik sohbet idi, sadece ondan bir umutla istenen,
O sevda ki umutsuz, karşılıksız kaldı, daha yeşerirken kökünden yok edilen,
Yahu bunada pes artık ! , bu kadar da olmaz hani, olmadı böylesi görülen,
Acaba bumuydu? sahi böylemiydi? O sendeki masal gibi sevdalar denen,
Leyla ile mecnun, ferhatla şirin, arzuyla kamberdi, aşk, sevgi ve sevda bilinen,
Onlardı anadolum, yıllarca, asırlarca, senin topraklarında dilden dile övülen !
Senin topraklarında dilden dile dolaşıpda ! dilden dile övülen. dilden dile övülen !

Yazan : G i Z E M L i K A R T A L