Bu sene hüzün senesi....
Ressamlar siyah beyaz resim çizer...
Şairler sürekli ayrılığı anlatır....
Gökyüzünün yüzü bulutlu....
Göçmen kuşların terk-i diyarı....

Bu sene hüzün senesi....
Sokak sanatçılarının olmadığı....
Herkesin herşeyden el etek çektiği...
Hiçbirşeyin tadının tuzunun kalmadığı....

Bu sene hüzün senesi...
Mevsimler kurak geçti....
Beklenen sevgi yağmurları yağmadı....
Yüreğimin toprakları susuzluktan kurudu, çatladı....

Buna rağmen ümitsiz olmama adına...
Taşıma suyla değirmen dönmeze aldırış etmeden...
Ellerimle kazıdım...
Avuçlarımla suladım.....
Bu senede aşk tohumlarını ektim....
Yüreğimin geniş, tarıma elverişli topraklarına....

Bu sene hüzün senesi....
Olmadı....
Demekki herşey tavında güzelmiş...
Bir kere değişince işin rengi....
Daha aynı verimi alamıyormuş insan....

Bu sene hüzün senesi....
Ayrılık güneşi okadar yakmış olmalı ki...
Gönlümün hasat mevsiminde yine....
Kendi ellerimle ekin diye,
yalnızlığı biçtim....
Gönlümün kışına hazırlıksız yakalandım....