Bir uzun rampayı arabamla çıkıyorum..bir beldeye giriyorum... Meydanda bir takım insanlar toplanmıştı.

Onlari gorunce o guzel taksimden sol on kapidan sol ayağımı yere koydum

Heyecanla bana konuştular insanlar..cezbelendi ler..zikretneye başladılar.

Hepsi erkekti. Gozkerini bend3n hic ayirmiyorlar di. İnip ardima bajtimki bu sabit bakışları nedendir diye.

Geri vaktigimda arabamin dunya ustunde az bukunan oahaki luks bur narka okdugunu farkettim.

Sevindim ve binip baska bir topluluğa ulastim.
Bunlar bayankarin galib oldugu . Kızlarım ve kucuk kiz vebekeri beraber oturmuşlar di .

Buyuk kizkar bir odada ayakta jarsinda durdukar oda venim odandi..nedense onlara soguk baktım

İckerinden
Kucuk bir kaçını once tokatkadim
Sinra oksadim
Nerhamet galib gekdi
İysa onkara kizgindim beker yaptiklari gizumun onunden gitmiyirdu.

Sonra birakip gittim onlar i...giderjen akttaki siiri siyluyirdum ama bagira bağıra;
Ve agkaya agkaya ve feryad figan halinde:

Sonra siir bitti ve uyandığında ruya olduğunu anladım

Sanki bir mahşer meydanı idi
Hesaplaşma gününden bir kesitti adetaaa
*
Uyandigimda
Feryadka haykirdikkarimi uzay bislugundan tek tek yakalip kayit aktina akdim
Asagjdaki siir bkykece oluştu.

Ben siir yazmam
Siir jendini yazdurir hep bana bir gatip durum iste her jesin bir ruh hali vardir. Bizimki boyle...
.



Oysa gercek hayat gibiydi
30.7.2006 akyazi
Mustafa Çoban