İnsanda bir beden kalmış kopmuş bütün sosyal bağım Neler oldu bize böyle, şaşkın ve durgun dimağım! Sohbetteyiz, sessizlikten kurudu dilim damağım Güya iki çift laf edip, anılara esecektik!..
Artık misafirlik böyle herkes net’te internette Elinizde bir telefon sen face’de eşin chat’de İkram bile üstünkörü samimiyet yok niyette Şimdi usûl bu, giderken "daha karpuz kesecektik!.."
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
İki kıta şiirle tolumun içine düştüğü iflah olmaz hali çok güzel anlatmışsın kardeşim Elektronik dünya yalnızca insanları birbirinden uzaklaştırmadı. Kalabalıklar içinde yalnızlık olgusunu da baş köşeye getirip oturttu. Her şeyde olduğu gibi bunda da ifrattan geriye duramadık. Gidişat, kargadan başka kuş tanımayan insanlar ülkesinin sınırlarına kadar dayandı çoktan Yüreğine sağlık Selam ve sevgiler
Aynen öyle can ağabeyim. Yaşadığımız, gözle görünmeyen virüsün etkilerinden haklı olarak korkuyoruz ama, görünen daha büyük tehlikeyi pek de umursamıyoruz. Şimdilik!.. Du bakali noolcek!..:))
Anlayış, yorum ve desteğin adına teşekkür ederim. Sonsuz saygılarımla...
Aynen öyle can ağabeyim. Yaşadığımız, gözle görünmeyen virüsün etkilerinden haklı olarak korkuyoruz ama, görünen daha büyük tehlikeyi pek de umursamıyoruz. Şimdilik!.. Du bakali noolcek!..:))
Anlayış, yorum ve desteğin adına teşekkür ederim. Sonsuz saygılarımla...
Teşekkür ederim abim. Bunun da tedavisi var elbette. Görgü, saygı ve ahlak... Ha, bunlar da yoksa eğer yapacak bir şey de yok demektir. Varlığın sevincimdir her daim. Var olasın. Saygılarımla...
Teşekkür ederim abim. Bunun da tedavisi var elbette. Görgü, saygı ve ahlak... Ha, bunlar da yoksa eğer yapacak bir şey de yok demektir. Varlığın sevincimdir her daim. Var olasın. Saygılarımla...
Yine her zaman ki gibi ustaca yazılmış bir eser böyle güzel eserleri yazan kalemi canı gönülden kutluyorum şiir okumak için vardır okuyanın yüreğine hitap ediyorsa işte o güzel şiirdir sayfanızda böyle anlamlı güzel eserler görme dileğiyle kalemin daim ilhamın bol olsun selamlarımla kalın sağlıcakla
Sosyal bir yarayı ele alan doğruları dosdoğru söyleyen harika yazılmış şiiriniz için kutluyorum tebrikler üstâdım. Kalemine ve yüreğine sağlık diliyorum. Sonsuz selâm ve saygılarımla.
Maalesef!... Dejenerasyonun ana çekirdeği bu sosyolojik kırılma. Ve bir virüs gibi yaşamın tüm uzuvlarına yayılıyor günbegün. Biraz geniş bakıldığında, korona bile masum kalır bunun yanında.
Maalesef!... Dejenerasyonun ana çekirdeği bu sosyolojik kırılma. Ve bir virüs gibi yaşamın tüm uzuvlarına yayılıyor günbegün. Biraz geniş bakıldığında, korona bile masum kalır bunun yanında.
Bu büyük sosyal yaraya şiir boyutunda dikkat çekmen bence çok anlamlıydı. Çocukluğumu hatırladım. Öyle güzel komşuluk ilişkileri vardı ki, hatırladıkça burnumun direği sızlıyor.
Önce TV nin çıkışı sonra internetin icadıyla akşamları eş dostla edilen sohbetlere ihtiyaç kalmaması...
Karpuz değil deve kessen artık kimse kalmıyor. Bir an önce gidip pc başına oturmak için can atıyor.
Tam bir sosyal yara...
İki kıta şiirle ne büyük yaraya parmak bastığının farkındasın değil mi ?
Sorma ustam!.. Bu yaranın etkileri o kadar büyük ki, sadece sosyolojik değil, dolaylı olarak yaşamın her yönünü bozuyor bu hal. Ve ben kendi çapımda, kalp kırma pahasına mücadele etmeye çalışıyorum çevremdekilerle.
Aslında şiir... "Ben küçükken bizim köyde leylekler yuva yapardı Kış gelince arada bir yol komşuya da sapardı Kız oğlana gönül verir, oğlansa kıza tapardı Dünya küçük ve güzeldi, gülüyordum ben küçükken..." diye devam edecekken, bu bölümü başka bir temaya çevirdim. Çünkü senin de hissettiğin o duygular öylesine coştu ki içimde, bu şiirde kullanmaya kıyamadım.
Varlığın gururumdur her dem. Teşekkürler, sonsuz saygılar ustam...
Sorma ustam!.. Bu yaranın etkileri o kadar büyük ki, sadece sosyolojik değil, dolaylı olarak yaşamın her yönünü bozuyor bu hal. Ve ben kendi çapımda, kalp kırma pahasına mücadele etmeye çalışıyorum çevremdekilerle.
Aslında şiir... "Ben küçükken bizim köyde leylekler yuva yapardı Kış gelince arada bir yol komşuya da sapardı Kız oğlana gönül verir, oğlansa kıza tapardı Dünya küçük ve güzeldi, gülüyordum ben küçükken..." diye devam edecekken, bu bölümü başka bir temaya çevirdim. Çünkü senin de hissettiğin o duygular öylesine coştu ki içimde, bu şiirde kullanmaya kıyamadım.
Varlığın gururumdur her dem. Teşekkürler, sonsuz saygılar ustam...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.