Yedi düvel kapımıza dayandı,
Çanakkale top sesiyle uyandı,
Cenk meydanı al kanlara boyandı,
Yurdumun bağrında koptu bir tufan,
İmanla yazıldı bu şanlı destan.

Sırtlanlar yürüdü Gelibolu’ya,
Haberler salındı Anadolu’ya,
Koca Seyit ‘zafer’ sürdü namluya,
Düşman zırhlısını kapladı duman
İmanla yazıldı bu şanlı destan.

Kimi henüz on beşini görmüştü,
Anaları koç kınası sürmüştü,
Nevcivanlar şehadete ermişti,
Yaşlısı genciyle bir oldu vatan,
İmanla yazıldı bu şanlı destan.

Mehmet’in mevzide sur olduğu gün,
İnanmış yüreğin kor olduğu gün,
Boğaz’ın küffara dar olduğu gün,
Büyük Türk milleti vermedi aman,
İmanla yazıldı bu şanlı destan.

Mermi bitti, süngülerle saldırdık,
Küllenen öfkeyi şaha kaldırdık,
Gök kubbeyi tekbirlerle doldurduk,
Yiğitlik ne imiş, anladı cihan,
İmanla yazıldı bu şanlı destan.

Bir taşla devirdi kuşlar filleri,
Dağ gibi düşmanı yendi Türk eri,
Kahramanlar asrın ebabilleri,
“İnanan üstündür.” ilahi ferman
İmanla yazıldı bu şanlı destan.

Can veren erleri sanmayın adsız,
Göklerde hilaldir, bayrakta yıldız.
Vatan sinesinde asil muhafız,
“Şehitler hiç ölmez!” buyurdu Yezdan,
İmanla yazıldı bu şanlı destan.

Malazgirt’ten tekrar girildi bugün,
Ecdadın ervahı görüldü bugün,
Bir tarih yeniden dirildi bugün,
Nesilden nesile anlatsın ozan,
İmanla yazıldı bu şanlı destan.