“Çanakkale Şehitlerine ithafen…”

Tarihle yarışan adın var senin
Türklük hamurunu, kardın Mehmet’im!
Her karış toprakta, yâdın var senin
Dökülen her kanda vardın Mehmet’im!

Mehmetçik adınla, ordun özleşti
Ta ezelden nikâh kıyıp, sözleşti
Zafer aşkı; yana- yana közleşti
Yanan kor ateşte, kardın Mehmet’im!

Arkanda hem millet hem ordu vardı
Türk kokar, dağların, önüyle ardı
Mavi Göz’ün sırrı, dünyayı sardı
Hesap, kitap, defter, sordun Mehmet’im!

Conkbayırı şahit, giden canlara
Mehmetçik isyanda, akan kanlara
Dünya alkış tuttu, Türk aslanlara
Peygamber ocağı, yurdun Mehmet’im!

Düşman başımızı yolmasın diye
Yeni doğan nesil, solmasın diye
Son Türk kalesi, yok olmasın diye
Siperinde dimdik, durdun Mehmet’im!

Atatürk’le bir dev olup, devleştin
Anadolu’yu yurt yaptın, yerleştin
Dünya denen arza konup, gürleştin
Şen olsun ocağın, yurdun Mehmet’im!

Elbette tatlıydı, senin de canın
Seni bekliyordu evde Sultan’ın
Tercihin; şehitlik, gazilik şanın
Şüheda katına vardın Mehmet’im!

Bekledi; yavuklun döner mi diye
Tutuşan ocaklar, söner mi diye
Köye dönen asker, Ömer mi diye
Bizlerden fazlaydı, derdin Mehmet’im!

Bizler; yeterince, sahip çıkmadık
Hediyen Vatan’a, iyi bakmadık
Yüz yıldır, araba bile yapmadık
Senin kağnın vardı, sürdün Mehmet’im!

Ata’yı anlamak; budur son çare
Şekil, resim, biçim, işte; son kare
İşareti belli, hedef göklere
Bu uğurda canlar, verdin Mehmet’im!

Necati söz verir, yerde yatana
Fedadır yüz bin can, kutsal vatana
Allah göstermesin vatan satana
Hesap kitabını, gördün Mehmet’im,
Defterini kökten, dürdün Mehmet’im!


Necati OCAKCI
Antalya