0
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
702
Okunma
Ele avuca sığmayan o kalbin sahibiyim ben
Hani çığılığı şehir merkezine kadar duyulan
Göz kapaklarımın ağırlığı senin yüz ifaden
Geceler ne kadar yaşanmaz bir bilsen
Tanıdın mı beni?
Kurşun kadar ağır bir sözü sıkmıştın göğsüme
O günden bugüne, kalbim, ele avuca sığmıyor
Hep ağlıyor
Çığlığımda bir nedâmeti taşıyorum
Say ki sırrı çözülmemiş bir fail-I meçhulüm
Ya da zamanaşımına uğramış bir davayım
Uyuyamayan şehir halkı beni arıyor
Bulmaları mümkün mü dersin,
bunca kayboluşlarımdan sonra?
İşte şimdi, tanırsın beni
Ama ben kendimi,
Kaybettim.
Zeynep Zuhal Kılınç
5.0
100% (6)
