3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1310
Okunma
bir sarmaşık dolaşığı ellerin
adını içimden silemediğim
alaca çökmüş karanlığım
gizeminde kaybolurum gözlerinin
ok gibi yayından çıkar sözlerim
hırs mı öfke mi
bu önüne geçemediğim
sen gücenme bana
sen kasıp kavuran fırtınam
hasretim!
şimdi neden deme
sorma!
bakma o alaca karanlık gözlerinle bana
mührümü vurdum çıkıp giderken zamana
biliyorsun
o son günde başladı yeminim
o günden sonra
bir daha yağmurları sevemedim
hadi şimdi sustur beni
örtsün dudakların acıtan kelimeleri
henüz geç değil
henüz katmadım tozu dumana
hala senin yüreğim...
yeter ki kula kulluk isteme benden
yeter ki olduğun gibi gel de
geleyim
bilirsin ne divaneyim....
Müjgan Ebcin
Cevap Yaz