kırışan g/öz çukurlarımızda
göçüp gidiyor yıllar
hasarlı bir yaşamın
nasırlı düşlerinde
çarmıha geriliyor
yalnızlığa gölge çocuklar


--Ardımızda ise, bilindik bir hikayenin arka sokakları--



Selam ve sevgiyle

Gün gelir parçalı bulutlu,
gün gelir güneşli, gün gelir karla karışık yağmur efektleriyle dolu oluyor insan.

Hâller hep bir değişime endeksli çünkü.

Bazen tavan yapıyor, bazen de tabana vuruyoruz.

Hiçbir şey göründüğü gibi olmuyor.Ustanın buyurduğu gibi "su insanı boğar, ateş yakarmış..Su ve ateş, yaşamı formüle eden en önemli iki şeyden biri oysa.Bir yandan hayat verirken bir yandan da nice hayatlar alıyor.
...

Sebepsiz sandığımız sebeplere yapışmak zorunda kalıyoruz.

Hep düşlerde ışıldıyor yalnızlığın çocukları.Çünkü reelde herşey istediğimiz gibi, yani o eski çocukluk günlerindeki gibi olmuyor. Ne saflığından ne de sevecenliginden bir eser kalmıyor.

Hayat hep birşeyleri koparıp gidiyor ömrümüzden.Geriye ise sadece anılar ve solgun bakışlar kalıyor.

Şöyle geriye dònüp baktığımızda; "kimler gelmiş, kimler gecmiş.

Uzaldığımız yerden kısalmaya baslamışız.

Elvedalar çoğalmış, yollar kısalmış
"bir varmış bir yokmuş" diye başlayan masalların hepsi ıslanmış.
...


Tebessümle hep sayın şiirdaş/değerli sairime

Huzurla inşallah.