Bir gül dikeceğim el değmemiş saksılara,
Bir ömür bıraktım yaşamadığım hayata,
Gül derleyen parmaklarım acılar içinde,
Gönlüm açılmış sevgilimi bekler dört gözle;
Yorulmayan süvari oldum kimsesiz yollarda,
Viranelerden acılar yükseldiğinde gökyüzüne,
Her kalp atışımda bir kurşun saplandı yüreğime,
Tecavüze uğramış kız gibi hayat karardı yüzüme;
Yaşarken cennet diye sarıldım cehennem ateşine,
Gitmeyen dumanlar çökmüş yüce dağ başına,
Umudumla arama giren Gaf Dağı mı acaba,
Umudum asil cengâver bedenim bitap hasta;
Geceler yüzünü asmış gündüzler sahte,
Gökten bir yıldız düşmüş el değmemiş saksıma
Gülüm gülüm, incitmedim seni bağrımı yaktım,
Eriyen yağlarımla bağrımda seni büyüttüm;
Bu küçük dünyaya kocaman yüreğim sığmadı,
Alemi alsa da içine gülüme yer kalmadı,
Yana yakıla beslediğim gülüm elimde kaldı,
Uzaklara baktı gözlerim, hayallerim gülüme takıldı;
Erol KEKEÇ/10.03.2021/22.00