Şimdi sevmenin zamanı..deme hiç
Ne baharın tadı var..
Ne sevmelerin adı..

Biz kafelerin argo muhabbetinde
Nargile fokurdatırken bir yandan
Bir yandan küfürler eşliğinde açmazdık konuyu
Lakayt lugatı param parça ederek söylemezdik sevdiğimizi

Yalındık..
Gece sessizliği kadar yalnızdık..
Ulu orta gezdirmezdik sevdamızı..

Biz sevdamızı kutsal bilirdik
Aha..şuramıza gömerdik..
Ar bilirdik adını el aleme demeyi..
Biz ciddiye alırdık sevmeyi..

Baba parasıyla da değildi havamız..
Ne altımızda arabamız..
Ne üstümüzde adam akıllı urbamız..
Yeni terleyen bıyıklarımız..
Sabun kokulu gömleğimiz vardı..
Birde..birde azizim..
Mangal gibi yüreğimiz..

Sen babadan izinsiz...
Yıkık bir harabede..gece yarısı..
Sevdanı fısıldadın mı hiç..
Ellerini tuttuğunda tutuştu mu ellerin..
Yüreğinin göğsünü zorladığını hissettin mi hiç..
Yada..
Gözlerine baktığında kendinden geçtin mi..
Gece bekçisi öttürürken düdüğünü..
Yarım yamalak sohbetinde kaçtın mı..
Hayır mı..
Sen sevmemişsin..
Sevdaların hasını biz yaşamışız..
Korkak...ürkek..
Ama namuslu..yalın.
H. Işık