Ne varsa fazlalığın...
Hep bana attın...
Sen ise yan gelip yattın...
Karşında beni değersiz...
Bir çöp kutusu bildin...
O yüzden sen sevildin...
Ben sevilmedim...

Kan rengine döndü içtiğim su,
Boğazım yutamaz oldu....
Iki doğru...iki yanlışın arasında kaldım..
Ey biçare...
Yaradan görür halini...sabreyle...
Gün doğmadan neler doğar...

Benimki bir hayaldi...
Kapıldım...
Neleri kaybettiğimi farkedemedim...
Bir tarafım akıp giderken...
Bir tarafımı yamamaya
çalışdım.....
Derlerki film yeni başladı....
Reklamsız, soluksuz...
Acıyı bile bile....
yaşabakalım...

Öğle bir vakitti işte....
Kendimi önemsemediğim.....
Çıkarları gözettiğim...
Yine kaybettiğim....

Cebim beş parasız....
Sevgi pazarına düştü yolum....
Daha ucuz olur diye....
Akşam saatini bekliyordum....
Öğle dolaşıyorken...
Bir ses duydum....
Bir varmış bir yokmuş...
Sevgide büyük indirim başlamış...
Duyar duymaz yöneldim...tezgaha...
İlk sıraya yerleştim....
Bir baktım sevgilere...
Bana göre beden kalmamış....
Yine bir pazardan ellerim
boş döndüm...

Okuyan makara sanır...
Öğle sanan aldanır....
Herşeyin bedeli olduğunu,
ben bu hayattan öğrendim....
Ne hayalim varsa bıraktım...
Herşeyi başka bahara erteledim....
Elimde sadece korkularım kaldı....

İnsan geçmişini geleceğinde aramalı...
Belkide geçmiş ömrün ta kendisidir....
Ve bıraktığı en ağır yara korkudur...
Artık neye el atsa korktukları ensesinde biter....
Pusuda bekleyen korku...
Beden için artık huy değil sanki uzuv olmuş....
Ondandır gitmediği....
Ondandır sürekli hayatında sönmeyen kırmızı ışıkları....
Herşeyin sonunu mutsuzluğa bağlamaları....

Yine gün doğar...batar....
Yaşayan her canlının kalbi atar....
Gözlerim bir geçmişe bir geleceğe bakar....
Aklım onca hayali yeniden kurar....
Değişmez tek şey...
Yüreğim aynı korkuları saklar....