O eski günlerden ne iz koydun ne nişan
Bir yuva bıraktın arkansıra ağlaşan
Permeperişanım zalim Permeperişan
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi huzurdan kovulan ŞEYTAN gibisin.

Nemrudun ateşi gibi yaktın kavurdun
Azgın kasırga misali söktün savurdun
Acımadan hain ciğerimden vurdun
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi tükürerek kusulan KAN gibisin.

Yemez yedirirdim sana giymez giydirir
Nasıl içten sevdim seni Allahım bilir
Böylesine kutsal sevgiye can verilir
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi sarayından atılan SULTAN gibisin.

Melekler toplanmış şu hâlime bakıyor
Ümit çeşmesinden kor zifirler akıyor
Şu masum dilimden intizarlar çıkıyor
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi kelleler uçuran FERMAN gibisin.

Böyle ihaneti Yaradan mı yap dedi
Kirli ihtirasın aşkı haince yedi
Öyle zalimsin ki alçak bir nankör kedi
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi satanist ayinde KURBAN gibisin.

O çirkef yüzünü asla görmek istemem
Sevgini gönlüme bir kez örmek istemem
İlaç olsan da yarama sürmek istemem
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi dertleri azdıran DERMAN gibisin.

Bana yaptığının yoktur eşi benzeri
Kaldırmıyor yürek o ateşten sözleri
Sildim bir bir senden kalan bütün izleri
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi avcıya vurulan CEYLAN gibisin.

Silindi mazimden bütün güzel anılar
Arkanda can yakan dayanılmaz acılar
Tüm bedende derin süründüren sancılar
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi vücudu taşımayan CAN gibisin.

Nasıl kıydın zalim beni nasıl öldürdün
Ciğerimi bin bir parçalara böldürdün
Hâyâ yollarını arsızlığa döndürdüm
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi örtü bulamayan ÜRYAN gibisin.

Ucunda ölümde olsa asla affetmem
Mezarım başına gelmeni hiç istemem
Arkamdan bir dua okumanı beklemem
Önce bir melek gibiydin benim gözümde
Şimdi göğsümde sızlayan ÇIBAN gibisin.

Erhan DOĞANAY