Bu gün gidişinin
Biterken ikinci ayı
Mektubunu aldım
Senden rüyamda.

Sen orada, ben burada bebeğim
Kara zındanlara mahkum edildik.
Kapkara zulüm yüzlü
Kapkara yürekli kimselerin
Adaletsiz zulmü ağlattı bizi.

Anneciğim biz seninle
O , uzak gurbette ne çilelerle
Vatanımızın hasreti için
Göz yaşları dökmüştük.
Üstelik beni sana - seni bana hasret
Bırakıp, alıp da ayırmışlardı.
Ve gurbette sensiz kalıp
Yine böyle acı göz yaşları
Dökmüştüm.

Sonra seneler geçip
Biz seninle kavuşmuştuk hasretle.

Ya şimdi ?
Vatanım dediğim
Vatanımdaki kara zulümler
Layık gördü seni taş duvarların
Gerisine...
Beni kara zulümlerin eli
Bu zındanlara
Mahkum ettiler.
Kime soralım biz seninle
Bu hesabı ?

Bu cezayı verenlerin cezasını
Rabbime havale edip
O’nun adaletine yazıyorum
O ’na gönderiyorum mektubumu...
Ateşimi...
Rabbim zulmedenleri de
Atar, ateşe elbet !

Seni de O ’na emanet ediyorum
O, yüce yaradanıma !
Kavuşmamız yakındır diyorum
Üzülme meleğim...

Aygün Deniz 24.02.2021