Seni görmek...
Bir kelebeğin çiçekle buluşması kadar güzel....
Seyrine doyamıyor insan....
Öylece bakıyor....
Baktıkça sanki ömrü uzuyor....

Seni konuşmak....
Bir kuş kadar özgürleşiyor insan...
İçim içime sığmıyor....
Tutana aşk olsun...
Hadi tutamayanada olsun...
Seninle her yanım şifa buluyor....

Seni anlatmak....
Bir okyanus gibi derinleşiyor insan..
Uçsuz bucaksız maviliğe bırakıyor kendisini....
Vucüdum battıkça sen doluyor....
Boğuldukça nefesinle yeniden hayat buluyor....


Seni okumak...
Bir kütüphaneye düşüyor sanki insan...
Hangi kitabı açsa seni buluyor,
Yazmaya kalksa seninle başlıyor...
Silmeye kalksa bitmiyor...
İsminide haykıramıyor...
Çünkü kütüphanede yüksek sesle konuşulmuyor....

Seni bulmak....
Bir çölde alevin içinde suya düşmek gibi...
Dışın yanarken için serinler...
Kuruyan her yanın deva bulur...
Susmak kafi...
Geriye sadece yaşamak kalır....