Unuttum sanmıştım
Gözümün yaşından tanıdım
Sen geldin!

Uzak Şehrimin yolcusu
yüreğinin konuğuydun
Bir kış gününde sırtıma vurduğun yükü
tek başıma taşıyorum.

Sana çıkan yollarda bir yabancıyım
Hangi sokağa girsem kayboluyorum
Bir ışık, bir ses bir iz versen diyorum.

Ama sen çoktan terk etmiştin kadim kentimi
Kulaklarımda çınlıyor gittiğin faytonun
Çıngırak sesleri
Atları kamçılayan adamın acelesi vardı
Bir gönül hırsızını kaçırmıştı.

Yeri göğü elimden almışlardı
Yığılıp kaldığım hüznümden de korkan
Dört duvarlardı.
Her birinde derin derin kazınan duvar yazıları
sarı sukutun esiriydi
Biz geceyi ikiye bölerdik
Aşkın bezekli hali
Yarı uyanık yarı uykulu sabaha hazırlanırdık.
Ant için yenim için, sadakat için

Bu Sevda’dan dönen, dönek!

Aşkınla gezen bedenimi
hasretine dil döken yüreğimi
Sana çırpınan kanadımı kırdım
uzaklara bakan gözlerimi dağladım
Seni dilemekten usandım
Suskunluğumun dilinden usandım

Zemheri kışımın
etirli yazı,
Cemreleri aldın
Yine sen geldin.


Özlem ÇETİN
23.02.2021
MANİSA