ŞAKİR HOCAM

Sarığın sakalın, cüppende yoktu
Kalbindeki iman, oluk oluktu
Herkes Dünyalığa,gönül vermişken
Senin gönlün ,ahirete dönüktü

İnsanlık gittikçe, bozuluyordu
Zülmetten kendını,hep koruyordun
Biri yalniş bir şey, çıkıp söylese
Karşi çikip doğruları dıyordun

Nadide insandın, sen şü Alemde
Eşine rastlanmaz, benim yöremde
Hiç taviz vermeden, Dini yaşadın
Bunlar yazılmıştır, arşta kalemde

İnsanlar içinde, kibar bir yüzün
Mihenkle tartılır, kıymetli sözün
Dünyayı bir yana, seni bir yana
Koysalar ağırdır, Dünyadan özün

Ağzından çıkanı, söyler yaşardın
Talebene ilim irfan, saçardın
Kirk yıllık samimi, hukukumuz var
Ölüm haberinle, sinemi yardin

Marmarada ilahiyat Hocasi
Duyanlara verdin, büyük bir sançi
Görsen talebeler, nasıl ağlıyor
Tanır tanımayan, hatta yabancı

En zor olan tez’e, talip olmuştun
Arzu ettiğini, evet bulmuştun
Nerden bilecektin, ölüm gelecek
Siyami Hersekte,vaden dolmuştu

Şakir hocam yaktın ,bitirdin bizi
Vallahi şahsimde, unutmam sizi
İnmemel mimının,dıyor peygamber
Amenna seddekna, dolmaz yeriniz

OSMAN KÖSEOĞLU
Tuzla-İSTANBUL