2
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
485
Okunma
iki ayrı toprağın kumuyduk,
aynı pencereden,içeriyi göremeyen,
saksıları, yan yana bile konmayan,
sen , heyecanla
sesini koştura koştura ,
Pele derdin,
ben , gözlerindeki soru sıfatlarını es geçer,
de hele derdim,
öyle anlamsız boş bir bakış gelir, ayaklarını uzata uzata oturur ,
aramızdaki mesafeleri,
genleştirme gündeme gelir,
gençler çay döker,
analar yufka açar,
babalar kahve höpürdetir,
bizimkisi, benzemez di kimseye,
ayrıydı, daha çok gayrıydı,
yan yana konamayan saksı,
toprağı, toprağım olmayan
pervazları gülümseyen bir cam’ dın,
öylece baktım, içimi içinde gördüm,
ayrı ayrımdan ayrı ayrı ayrıldı,
mesafeler koştu, pele de baktı.
Sibel Karagöz
5.0
100% (4)
Cevap Yaz