Güllerim kan ağlıyor
İçimde goncaların ahı
Menekşelerin feryadı var.
Ta ezelden beri biliyorum lakin
Şu özlemin yüreğimi dağlıyor
Söz vermiştim sana
Yürekciğinin elinden tutmaya
Ve yine o eski hazan bahçelerinde
Yine o anılar haznesinde
Kan ve gülü ağlatmamaya.
Elini son kez yanağıma koyduğunda
Kanattığında güllerimi
Onları teninden ayırdığında
Kan kusturduğun da gecelerin acılarına
Seni içimde bitirmeye söz verdim
Çünkü,
Sen bunu çoktan hak ettin ey sevgili
Hey sevgili !
Yırtıyor, parçalıyor kefenini güllerim
Ne yapsan nafile
Baykuşlara bayram, yok mu güllerime derman
Uğramaz oldu canım bülbüllerim
Onlara her baktığımda
Sararıp solgunlaşan çehremle
Sana kavuşamamanın ızdırabını duymadım.
İnan seni hiç aramadım
Ey sevgili, hey sevgili !
Güllerim kan ağlıyor
Yıldızların ölümünü seyrediyor benimle
Aysız ve sensiz bir gecede
Kalakalmıştık öylece
Zamanın kıskacında ben sustum
Bir ses yankılandı kulaklarımda
Acı bir sesti duyduklarım
Sahipsiz bir kalp hırıltısıydı bu
Güllerim kan ağlıyor
Geceye inat, hasrete inat, sana inat
Ve onlara her dokunuşum da
Bana inat
Güllerim hep kan ağlıyor
Tıpkı masallarda olduğu gibi
Yeşerteceğim sizleri
Tıpkı veda tepesinde bekleyen
"Kan ve gül misali"