0
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
467
Okunma
Sevgili arkadaşlar yaş döktüçe manasından kasıt güzyaşı değil özürden giden yaş dır ona güre okuyun
ilk baharda mevsim kuşum
Dal verdikçe uçuyordum
Gül sevdamdı bülbül dostum
Yaş döktüçe gülüyordum
Yaprak yaprak ağaçlarda
Tomurcuklar açıyordum
Cisil cisil yağmurlarda
Yaş döktüçe gülüyordum
Yaz gelince bir uyandım
Ter döktüçe oyalandım
Bitmeyecek bu hiç sandım
Yaş döktüçe büyüyordum
Sular serin deyip kandım
Uçsuz deryalara daldım
Farketmeden hergün yandım
Yaş döktüçe büyüyordum
Üyle bir rüzgar esti ki serin
Anladım sonbahar yerim
Tutulmuşken kemiklerim
yaş döktüçe ölüyordum
Dalda yapraklarım soldu
Kurumuş yok oluyordu
Damla damla yağmurlarda
Yaş döktüçe ölüyordum
Geldi kışın sert sillesi
Ne keyf var ne hazinesi
Hafif hafif kar tanesi
Yaş döktüçe öşüyordum
Toprağın kokusuna vardım
Ana diye kadre sardım
Anladım ki kabre vardım
Yaş döktüçe bitiyordum
5.0
100% (5)