Önce selam ederek gözlerinden öperim
Hasretle kucaklarım afiyetler dilerim
Umudum kaybolmadı şimdi hazan olsa da
Sımsıkı sarıl sabra ve bekle, Allah kerim
’’Sanma gece çok uzun, ağarmakta tan yeri
Bir sabah gitmiştin ya dönüşün şafak vakti’’

Çile doldurmak mış bu, Her Arife düşen pay.
Boynumuz kılda ince, Hissemize düşen pay,
Sen bunu hak etmedin, sevmek senin felsefen
Sımsıkı sarıl Rabbe, Zindanda doğacak ay.
’’Sanma uzun sürecek, yaklaştı cemre vakti
Bir sabah gitmiştin ya, dönüşün şafak vakti’’

Tohum yarılıp filiz, vermesi uzun sürmez
Yeter tohum yarılsın, yaradan zayi etmez.
Anlaşıldı ki artık bu dava burda bitmez
Sen asımın neslisin, bu nesle paye yetmez.
’’Sanma uzun sürecek, karanlık bitme vakti
Bir sabah gitmiştin ya, dönüşün seher vakti’’

Ben sizleri her zaman helal ile büyüttüm
İlim meclislerinde hak ilmiyle eğittim
Medeniyet yolunda pes etmeden zorluğa
Her zorluk sırasında dedim ki ’’Allah kerim’’
’’Sen hak yolun yolcusu, tam ayın doğma vakti
Bir sabah gitmiştin ya, dönüşün ezan vakti’’

Bu mektubum son mektup, inşallah öyle olur
Dilerim ki Mevla’dan bu hasretlik son bulur
Belki orda yediğin taam son taam olur,
Bunca süren hasretin tatlı vuslatı olur
’’Sen ki Anadolu’nun Yusuf yüzlü yiğidi
Bir sabah gitmiştin ya dönüşün ezan vakti’’

Adını hasret koydum diktiğim fidanların
Her baktığımda onlar sanki benim canlarım
Bam telime dokundu rüzgar kırmış dalların
Gamım kederim bana sakın ha üzülme sen,
’’Sen ki öksüz yapının son mimari varisi
Bir sabah gitmiştin ya, dönüşün seher vakti’’

Ben bir günde hasretle vuslatı bir yaşarım
Gece karanlıklarda ben kendimi ararım
Doğmasın ay istemem, doğmazsa üstünüze
Ümit varım Arifim sanma daha var zaman
’’Sakarya’nın sırtına vurulan o mühürsün
Bir sabah gitmiştin ya bir ezanla dönüşün’’

*