Her sabah gurbet bahçemde bir bülbül, hüznü inler
Ve çok uzak bir bahçede bir gül, boynu bükük, onu dinler...

İstanbulun en güzel vakitleridir şimdi,
Çamlıcadan esip bir rüzgâr,
Geceden kalan tüm günahlardan temizlemiştir koca şehri,
Bir vapur geçer Boğazdan, göremem, ama bilirim
Lâcivert sularda bembeyaz köpükler bırakır ardında,
Kadıköy iskelesi cıvıl cıvıl ve Moda âsudedir,
İyot kokar, huzur doludur Kalamış bu saatlerde,
Gurbete giden trenler kalkar Haydarpaşadan,
Hepsi, ayrılık acısını bilir gibi, hazin hazin öter
Ve henüz uykunun mahmurluğu gizlidir güzel gözlerinde
Sigaramın ucunda tütün dumanı değil,
Yanık bir yürek tüter, hasret tüter,
Gözümde sen tütersin canım, İstanbul tüter...

Ve her gün akşam üzerleri
Vurgun yemiş hazan bahçesi gönlümde
Kızıl gün batımlarının rengi tüter,
Sen tütersin gözlerimde, o mahmur gözlerin tüter...

Ünal Beşkese