17
Yorum
52
Beğeni
0,0
Puan
979
Okunma
Sevda tüten yangınlar, çıkarken ahirimde
Efsunlu gözlerinden; gel de şu halime bak.
Şimdi fırtınam kopan, umut saç seherimde
Yıldırımları sustur, bugün içimde sen çak.
Seni severken cihanı, kokladım gül diyerek
Mahkumunum burada, ağladım gel diyerek
Yorulmuşum yolunda, asıldım dal diyerek
Tutmadın bu elimi, döküldüm yaprak yaprak.
Şimdi gezdiğin yerdeyim, hatıran var her yerde
Ne zaman baksam orda, gözlerin bana perde
Ben ağlarım sessiz sessiz, hani ruhumuz nerde ?
Aşk inledim yurdunda, düştüğüm kara toprak.
Şarkılarını dinledim, hicrana çok doluyum
Bende seven Allah’ın, bir gariban kuluyum
Unutma buralarda, Leyla, mecnun yoluyum
Çöllerin ateşinden, feryadım sana şaprak.
Aklımın pusulası, gösteriyor muktedir
H’alayına geçelim, ar bulanı imansız !
Dizilmiş gerdanına, içimdeki ukdedir
Zıplatır göbeğinde, var olanı imansız !
Dalgasız denizlerin, koştum kıyılarında
Gökleri berraklaşan, mavi umutlarında
Bir tek seni uçurdum, sıcak havalarında
İlhamından yangını, kor bileni imansız !
Arada sırada dur; yorulup kalacaksın
Üşütme buralarda, cefayı bulacaksın
Gözlerimden taşıp da, aklımı alacaksın
Yangının dumanında, kir kalanı imansız !
Aklın hesabı varda, döktürür yüzü terde
Aktım suyun suyuna, kendimi buldum yerde
Batıyorum derinde, yürüyorum seferde
Bahtıma sır verilen, her güleni imansız !
Söyleneni dinle de, kal bizimle kaderde
Sokmasınlar garibin; birde başını derde
Sürmesini çekende, olsun bize de perde
Görünmez ışığında, yar geleni imansız !
Gerçeklerin gizinden, görüneni yoklara
Balonları uçarken, kendi çıkmış göklere
Vay çekerken bilelim, hazırlık yap oklara
Gelmesin sonuma da, şer s’alanı imansız !
06/02/2021 İskenderun
Cevap Yaz