İlyas Hocam
Orda yabancıydın, burda Almancı
Yurdunda misafir, Oldun sen hocam Ne zormuş yarabbim, böbrekte sancı Dertleri gurbette, Buldun sen hocam * O gönlünü, tüm herkese açardın Gittiğin her yerde, neşe saçardın Hastalık duydunmu, uzak kaçardın Kuru gazel gibi, Soldun sen hocam * Bu Avrupa dostlar, ne kötü yermiş Hayat gizli gizli, senimi yormuş Mevlam sana ne çok, meziyet vermiş Allah’a sevgili, Kuldun sen hocam * Değmezlerin için, kendini yordun Ahını almadın, bir tane ferdin Ne kadar düşündün, neyidi derdin Çaresiz dertlerle, Doldun sen hocam * Hac’ cını yengemle, sen ifa ettin Gün günü mum, gibi eridin bittin Gönlü güzel insan, erkenden gittin Güzelliğe giden, Yoldun sen hocam * Bilmem ki nelere, üzüldün yandın Seviyorum diyen, herkese kandın Gözün gönlün boldu, soylu insandın Ekmeğin herkesle, Böldün sen hocam * Bir telaş başladı, degince cana Hiç rahat vermedi, o derdin sana Çok çektin sen altı, aydan bu yana Acı çeksen bile, Güldün sen hocam * İlim irfan dolu, dört tane kitap Acı söyler iken, neşeli hitap Çok yoruldun hocam, düştün bak bitap Gönüllerde saygın, Kaldın sen hocam * Adın İlyas İdi, Soyadında Berk Sevecen bir gönül, sevecen yürek Dostların hep geldi, etmediler terk Gönülleri tek tek, Çaldın sen hocam * Harun’un hayali, çoktan yıkıldı Hatice’nin, göz yaşları döküldü Meşure yengemin, boyunu büküldü Son nefes içinmi, Geldin sen hocam Cennet Vatanımda , Öldün sen hocam * Nuh Ali Berk (Kul Hızır) |