Hatırlar mı sın sana ilk geldiğim o akşamı
Berlin ?
Karlı bir kış akşamıydı.
Rüzgar karı savuruyordu
O yüz yıllık binaların yüzüne
Hayatın iniş ve çıkışlarını
Bilmezdim daha
Sana o ilk geldiğim zamanlar.

Önce buzdan akşamlarınla tanıştım
Sonra soğuk sabahlarda sokaklarını
Her sabah işe koşturan insanlarla
Yarışa tez alıştım...

Unutulurmusun ki ; o bitmeyen
Çile çektiren gurbet !
Koşturduğun korkulu akşamlarda
Karl Max str de endişelerle beni.
Az mı teptim kaldırımlarını
Frankfurt
Offenbach’da ...
Sen aldın ümitlerimi
Jeans fabrikasında
Uykusuz yarışırken makinalarla
Üç mark karşılığında.

Onca yıl hasretim sığındı yıllarına
Benden çalıp ömrümü
Berlin’den Frankfurt’a kadar
Sokaklarına savurdun !
Hiç durmayan kollar ister
Akort çalışmaların
Sanki bizler birer makinaydık
Makinaların ise insan.

Artık durunca yorgun sessiz
’Dışarı’ diyorsun
Nice meçhul işçilerine...
Onlar ki seni, savaş sonrası
Yitip kaybolan şehrini
Yeniden yurt yaptılar
Yeniden seni Almanya
Zengin bir ülke yaptılar.
Nankör Almanya !..

Aygün Deniz 03.02.2021