Martılar uyanmadan!

Bu geceden sıyrılıp, sabahı bulmalıyım
Ruhum bunadı usta, güneşe hasret canım
Martılar uyanmadan, denize dalmalıyım
Çığlık çığlığa içim, közde yanar bir yanım

Umut darbeler yemiş, prangada lal dilim
Nara atılmış usta, orta yerde al gülüm
Papatyadan red yemiş, artık çıkmıyor falım
Ne sarayda büyüdüm, ne malım var ne hanım

Yaprak düşünce daldan, ömrümden sanıyorum
Ben geceyi yüzünden, kederden tanıyorum
Gelmeyen baharımın, gülüne kanıyorum
Gözlerim fere küskün, damar taşımaz kanım

Be hey yollar yoksunu, gelmeyen vuslat gelme
Vay umudun düşmanı, kara bahtım hiç gülme
Sen be hey zalim felek, artık gözümü silme
Hasret dillere destan, dara düştü gümanım

Meyde yatan şu aslan, dindirir mi acıyı
İki kadeh bir hüzzam, bitirir mi geceyi
Destanlar yazsan usta, anlatmaz tek heceyi
Artık benden bu kadar, dilde bitti amanım
H. Işık. 1/2/21