Yaşadıkça törpülenmeyi öğrendim,
Sirvi yanlarımı, aceleci tavırlarımı,
Geç kalmışlık telaşımı,
Hayata meydan okuyan deli ruhumu,
Coşturan duygulara gem vurmayı,
öğrendim ben..

İçimde bir ermiş ruh..
Sabır nedir, dayanmak nedir..
Hayatın manasını ve masasızlığını..
Görmemi sağlayan,
O bilge yanımı keşfetmeyi öğrendim ben..

Yaşadıkça ne mi öğrendim
Hayatın bir denge üzerinde kurulu olduğunu,
Aldığın kadar vermenin gerekliliğini,
Değer gördüğün kadar, değer vermeyi..
Dengen bozulduğunda,
Nasıl da her şeyin, allak bullak olduğunu
Kendi merkezinde kalmanın,
Ne demek olduğunu, öğrendim ben..

Sağlıklı bir yalnızlığın,
Hasatalıklı bir sevdadan,
Daha mutlu ettiğini öğrendim insani..
Korkmamayı öğrendim kaderimden..
Kabullenmiyi öğrendim
Evet kabullenmeyi
Ne gelirse Hak`tan dı..
Sınanmak nedir, onu öğrendim..

Yaşadıkça ne mi öğrendim..
Kibirin ve kendini beğenmişliğin,
Seni nasıl yerin dibine soktuğunu,
Ben yapmam dediğin şeyleri
Nasıl da hayatına çekip,
Kendine şaşırıp öylece,
Öylece kala kaldığını, öğrendim..

Öğrendim ki, hala herkesin içinde
Küçücük bir çocuk,
Yaşını başını almış olsa da insanlar,
Neşenin ruhu besleyen,
En güzel besin olduğunu..
Gülmenin insani, nasıl da güzeleştirdiğini
Gülümsedikçe, etrafına
Etrafının da sana gülümsediğini
öğrendim ..

Yaşadıkça ne mi öğrendim..
Önce Allah`a,
Sonra en çok kendime,
Kendime güvenmeyi öğrendim..
Güven olmadan,
Hiçbir ilişki biçiminin yürümeyeceğini,
Herşeyin Temelinde, güven olmalıydı
Güven yatıyordu evet,öğrendim..

Daha ne mi öğrendim ben..
Kurban psikolojisinden, kendimi
Kendim kurtarabilirdim ancak..
Yakınmak neye yarardı,
Kim anlarda ki, canını yaktılarsa,
Kırdılarsa, üzdülerse
Bir tek ben miydim, bunu yaşayan..
Vefasızlara değer miydi, akan yaşlar..
Üç günlük ömürler de
Ne de çok acı var..
Toprağın altına da sığar mıydı,
Göçüp giderken yaşamlar..

Yaşadıkça ne mi öğrendim ben..
Bazı hesapların bu dünyada,
Kapanmadığını..
Ahirette saklandığını..
O yüzden Allah`a havale etmenin
Nasıl da insanı rahatlattığını..
Unutmanın ve affetmenin
Insanı nasıl da özgürleştirdiğini
öğrendim ben..

Yaşadıkça ne mi öğrendim
Yaşadıkça, aslında
Hiçbir şey bilmediğimi,
Her günün bana yeni şeyler öğrettiğini
İnsanın önce kendisini bilmesinin
Gerekliliğini..
Dünyaya hangi gözle bakarsa,
O derece mutlu olacağını..
Kısacası ;
Yaşadıkça öğrenmenin,
Sonsuz olduğunu,
Öğrendim ben..

Şiir: Gönül Cesli
28.01.2020