Kaderin İzinde

Benim kaderim doğuşumdan belliydi,
Kulağıma fısıldayanlar birer veliydi.
Cennete gidecek olan şu karşıdaki deliydi,
Katil olacak kişi, öfkesinden belliydi.

Gündüze örtülen örtü, gün batımıydı,
Tren kompartımanlarında insanlar neşeliydi.
İstasyonlar hareketli, sazlar telli, sözler belliydi,
Gurbet, sılayı özlemek miydi?

İpi dizilmiş boncukların başı imameliydi,
Yaşadığım coğrafya kaderim miydi?
İbn-i Haldun’a zihnim ne demeliydi?
Bir ümmeti birleştiren Halife miydi?

Kur’an’ın ilk harfi Elif miydi?
Dimdik duruşu, besbelliydi.
Hakk’a giden bir yol gibiydi,
O yolun yolcuları kesinlikle Cennet ehliydi.

Anadan babadan mahrum kalanlar yetim miydi?
Yetimi okşayan eller ne kadar merhametliydi.
Birlikte yenilen lokmalar bereketliydi,
Hak yiyenlerin adı haramzade miydi?

Dağlar sıralı, yeşille örtülüydü,
Otlaklar nice buzağı beslemekteydi.
Göğsündeki ilk tüyler, büyümenin işaretiydi,
Yapraklar sonbaharda yere düşmeye özlemliydi.
Küflenmiş ekmek, kahrından ağlamaklıydı,
Aç insanlar topluca sızlanmaktaydı.
Zekatsız varlıklar, vermeden kazanmaktaydı,
Allah (cc), Mahkeme-i Kübra’ya saklamalıydı.

Ayrılanlar, acılarını dağlamaklıydı,
Yağmur suları nehirlerde çağlamaklıydı.
Ön sıralar, seçkinlerin kapattığı yerlerdi,
Kibir ve benlik, onların tasmasıydı.

Saçlar ağarınca yaşlılık belirtileriydi,
Yaşlı beden bastona destek alıyordu.
Herkes er ya da geç, vakti beklemeliydi,
Bir gün Azrail’in sana da geleceği belliydi.


YAYINLADIĞIM TÜM ŞİİRLER LİSANSLIDIR İZİNSİZ KULLANILMASI HALİNDE YASAL İŞLEM YAPILMAKTADIR