Çünkü SEN
Bir Şair Tüm Sayfalara
Usanmadan Seni Yazdı. Yazdı Uçsuz Bucaksız Şiirlere. Her Hecesinden, Her Cümlesinden Sevgi Damlayan, Kokladıkça Buram Buram, Aşkıyla Sen Kokandın. Aklı İsminle, İçi Kokunla, Ruhu Seninle Yaşadı. Yürek Kaleminin Ucuna Düşen Her Harf Eksiksizdi. Dilinin Ucuna Gelen Her Kelime Sendin. Ve Yazdığı Her Kelimede, Her Cümlede Seni Büyüttü, Bir Bebek Gibi Sevdi. Gizli Gizli Yandın Yüreğinde. Aşkı Büyüktü, Ateşi Büyüktü, Onu Nasıl Yakıp Erittiğini Bilmedin. Çileli Hayatında Yıllarca, Seni Aramıştı Aslında. Akşamlarının Sonunda, Gecelerinin Nefesinde, Rüzgarların Sesinde, Kaleminin Ucunda. Seni Aramış Aslında. Sen Vardın Hep Dizelerin de, Sen Vardın Özlemlerin de. Gözlerini Seninle Kapadı Gecelerde, Sensizliğe Sarıldıkça Sımsıkı, Bir Yanına Hayalin Uzandı, Bir Yanına Özlemin. Teninde Tanıdı Dinmeyen, Kokunun Ruha Haz Veren Dokunuşunu. Umudun Tadını, Özlemin Adını, Seninle Sevdi Özlemleri, Hasretleri, Umutla Beklemeyi, Uykusuz Geceleri, Kabusları, Düşleri, Hayalleri... Düşlerindeydin Hep. Ama Hep Uzaktın. Uzaktan Usulca Öptü Seni. Her Nefesi Senindi. Çünkü O, Sen Nefes Alıp Verdikçe Vardı. Senin Hayalinle Umutlarına Sarılıp, Beklemekti Aşkla Yarınları. Kokunu Duymak Ama, Dokunamamaktı Ellerine. Ne Vakit Aklına Düşsen, Tebessüm Etti Yüreği. Rotasını Şaşırdı Yürek Kalemi. Çünkü Sen Özenle Seçilmiş, Satır Aralarına Serpiştirilmiş, Aklına Takıldıkça Hayalin, Mısralarında Gezindiği, Yazdıkça Yazmak İstediği, Okudukça Bitmesini Hiç İstemediği, Satır Aralarında Gizlice Biriktirdiği, Hiç Bitmesini İstemediği Şiiriydin… Erhan Çuhadar ESSE |