başlangıçlar bitmiyor bende
ne zaman gövdesi kemirilse hayatın
yeni umutlara kol atarım
tıpkı bir çilek gibi
o karaya kök salarım

bir gün seninle başlasa derim
bahçesinde hanımelleri kokan bir evde
balkonunda çay içsek birlikte
poker falan oynasak
gülsek yani

ve.. yıldızları seyretsek
küçük ayı büyük ayıyı kovalasak
bir yıldız kaysa
dilek tutsak
hayaller kursak

geçti mi dersin o tren
son yolcularını almadan
boşalttı mı bütün yükünü
sevda kaldı mı bir başına
kapandı mı yüzümüze
bütün kapılar

birinde gelsen başlangıçların
tam sen diye başladığım ilk satırda
çiçek çiçek dalsan dizelere
hiç bitmese umutlar
başlangıçlar
sevgiler

iki kişiyken çoğalsak birden
iki göze iken su fışkıran kaynak
ırmak aksa denize
çoğalsa iki ağaç
bir büyük orman olsa
canlılar yaşasa içinde

yaşatan olsak her tükenişinde umudun
yaşasak
büyüse çocuk ellerimiz
kımıldar gibi ilk tohumda
toprak..

07. 24. 2014 / Nazik Gülünay